نقدی بر یک نقد!!!
اگر چند پست قبل را دیده باشید آقا جواد که یکی از همکاران مشهدی ما
هستند نسبت به مطلب بنده انتقاداتی را وارد کردند سپس آقای الستی
نیز تماس گرفتند و نیم ساعتی با هم صحبت کردیم.
دوست عزیزم جواد گرایلی بحث بر سر مسخره کردن ۳۰ تومان افزایش
نیست فکر می کنم که همه بر این مسئله اتفاق نظر دارند که افزایش
۳۰ تومانی دردی را دوا نکرده است. درست است که از هیچ بهتر است
و به قول معروف کاچی به ز هیچی اما ما نباید سطح توقعات خود را تا
این حد پایین بکشیم که ۳۰ تومان افزایش برایمان موفقیت باشد.
حالا که همه در کم بودن تعرفه و کم بودن و بعضا نبودن افزایش سالیانه
آن گله مند و ناراحت هستیم چگونه می توان به یک تعرفه مناسب رسید؟؟؟
حقیقت این است که DPT علاوه بر ارتقا جایگاه علمی و اجتماعی خود
موقعیت ما را در زمینه جایگاه حقوقی نیز ترفیع می دهد.
در سیستم سلامت کنونی هر چقدر هم که زحمت بکشیم و حجم و ظرافت
کار فیزیوتراپی را به رخ بکشیم باز هم در حد یک کارشناس ردیف حقوقی
داریم.
اما با اجرایی شدن DPT وضعیت ما از این نظر نیز تغییر خواهد کرد.
بنابراین برای رسیدن به یک تعرفه مناسب و شایسته عنوان فیزیوتراپیست ها
راهی به جز دی پی تی وجود ندارد.
باور کنید که اگر نصف تلاش شما فیزیوتراپیست های مشهد در زمینه تعرفه
درباره دی پی تی انجام می گرفت ما و شما الان سر کلاس نشسته بودیم.
به هر حال مخلص کلام این که رسیدن به تعرفه مناسب بدون تغییر جایگاه
شغلی ممکن نیست و تنها راه برای ارتقا جایگاه شغلی DPT است.
در انتها از جواد عزیز متشکرم که مطلب بنده را نقد فرمودند.
همان طور که از نام این وبلاگ پیداست اینجا متعلق به فارغ التحصیلان
فیزیوتراپی است و هر کدام از این عزیزان که مایل باشند به راحتی
می توانند در این وبلاگ مطلب بنویسند.
از حضور هر کدام از همکاران جهت عضویت و نوشتن مطلب استقبال
می شود.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت: بد نیست مطلب حمید عزیز را در رابطه با همین مطلب
ببینید(اینجا)
این وبلاگ به منظور ارتقای علمی و جایگاه شغلی دانشجویان و فارغ التحصیلان رشته فیزیوتراپی تاسیس شده است.