۱.یکی از همکاران محترم این سایت امروز به روی سن رفتند و سخنانی را بیان
نمودند بخش اعظم این سخنان مستدل و منطقی است و تنها عیب آن
انتقادی بودن آن است اما مسئله اصلی اینجا است که چرا اساتید محترم
فورا به خود می گیرند و ناراحت می شوند؟؟؟
اساسا استاد هایی که در این همایش حضور داشتند منظور ایشان نیستند
مقصود اصلی اساتیدی هستند که هیچ وقت حضور ندارند!!!
دکتر ابراهیمی مورد انتقاد نیست چرا که کسی از تلاش های او برای DPT
بی خبر نیست و خود بنده بارها از ایشان تقدیر کرده ام که به نظرم کم هم
بوده است. دکتر رحیمی هم جای انتقاد ندارند چون کل دانشکده توانبخشی
شهید بهشتی را تعطیل می کنند تا در همایش دوم دی ماه حضور یابند.
انتقاد اصلی به اساتیدی است که درست در همین روز کلاس های درس را
برگزار می کنند و حضور دانشجویان را الزامی اعلام می کنند.
از طرفی از کل جامعه هیئت علمی ما تنها حدود ۱۵ تا ۲۰ نفر فعال هستند
و بس.
الباقی یا غیر فعال هستند یا با تاسف مخالف باطنی هستند یا در مطب های
خصوصی شان مشغول بیمار دیدن هستند.
آقای موذن زاده هم در پایان پنل همین مطالب را البته کمی دیپلماتیک تر
بیان نمودند که جای تشکر دارد.
۲.دکتر ابراهیمی عزیز، حضور این همه فیزیوتراپیست در دوم دی ماه تنها یک
پیام داشت آن هم این که شما در راه اجرایی شدن دی پی تی تنها نیستید
اگر کمی به اطراف نگاه می کردید چمدان های زیادی را می دیدید که نشان
از سفر دور و درازی داشت. همه این عزیزان قدم رنجه کرده و آمده بودند تا
بگویند که در راه اجرایی شدن DPT از هیچ چیزی دریغ ندارند بسیاری از
خود بنده پرسیدند که چرا تجمع برگزار نمی کنیم و... .
لطفی کرده و در وزارتخانه از موضع قدرتمندانه برخورد کنید ما همه پشت
سر شما هستیم و پشتتان را خالی نمی کنیم.